กัลยาณมิตร: คณะเดียวกัน คนละคณะ

วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2558

คณะเดียวกัน คนละคณะ

คณะเดียวกันจิตเดียวเรื่องนั้นเห็นใจเหมือนเหมือน
คณะใดเคลื่อนคณะใดถอยคะแนนรักฐา
คณะปะติดคณะปะต่อคนร้ายภาพตา
คณะคณาคะนึงคำแนวคำนวนคนนึง
คณะแนวคิดยึดติดตรงไหนสัญญาทางเหยียด
คณะไหนเกียรติคณะไหนกรอบคะนึกคงน่า
คณะนานจัดคนนั้นถนัดที่นานนานา
คณะเยอะมาคณะเยอะกลับจับหมู่ร่วมไป
คณะไหนหมุดสมมุติในสิ่งตัวตนได้ปัก
คณะไหนหักตะหนักตะหนี่ตำนานสุดท้าย
คณะไหนทานเฟื่องฟูในสุขทานนั้นให้ไป
คณะไหนไชในชาติเยอะตนคนเยอะชาติเตรียม
คณะไหนหานราประเสริฐตรงไหนพิสุทธิ์
คณะไหนจุดคดีคงไหนความไรบวกลบ
คณะขาวจัดคณะเทารัฐความมืดฤาจบ
คณะไหนสบสวรรค์สวัสดิ์อโนดาดทวน
คณะไหนเบิกคณะนำบทหน้าที่สูงสุด
คณะบริสุทธิคณะธรรมะตัดศีลใจลอยเงื่อน
คณะไหนเกิดคณะไหนดับยากเหลือคลายเลือน
คณะไวเปื้อนว่องเหวียงคณะเรื่อง วน คล กำ
คณะใดกลับทำสิ่งสนับสนุนกรรมไว้
คณะเติมไฟเชื้อกลับเป็นหมดสิ้นเชื้อสุดจะหา
คณะในจ้องจ้องงรัดจองเลือดเย็นคณา
คณะไหนลาอายาตะนะกุศลหมดเวร
คณะบอกกลุ่มใบบุญสุมทุมใบดีบ่อตุ๋ม
คณะปทุมเบิกบานประชุมพร้อมเพรียงเรียงหน้า
คณะประเสริฐเรื่องดีในใจนอกปรับปัญญา
คณะเมินหน้าคณะมุ่งมากุศลหรือใจ
คณะมาติดคิดดีคิดร้ายตั่งใจที่สุด คณะมาหยุดให้อุตให้อืดเรือไกลฝั่งหา
คณะคเนศาลาพักใจกะลาโลกยา คณะสัตยาศาลาศีลธงเกลียดคงไม่มี คณะคนแนวมั่นทิฐฐิตนสัมมากัมหมั่น คณะไหนนั้นคณะมาติคนเจ้าชู้หลาย
คณะเดียวกันเกลียดเรื่องใดนั้นเกียรติด่ำอบาย
คณะสหายจักรไม่มีหายไปสบายจริงจริง
คณะมาติมาสันต์ตะติทิ้งธิความสุข
คณะมาปลุกตื่นก่อนก็ไก่เพราะงานรอหนา
คณะทานใสสะดวกซื้อขายสะดวกเงินตรา
คณะมาหาความไม่ชอบสัจ จะไม่ชอบใจ
คณะใจกว้างปล่อยทุกข์ว่างย่อมวางว่างง่าย
คณะยากใหญ่ปูพรมเท่าไรไม่ใหญ่ทุกขา
คณะมาหยิก มล มนพลิกพลิกหมุนหมุนไปมา
คณะมาหย่าคณามายุ่งจุงช่างยากเย็น
คณะมาหยอกหลอกหลอกหลอนหลอนยามโตเต็มใฝ่
คณะมาได้คณะมารับคำนับสูงค่า
คณะมาเรืองอิทธาฤทธีภักดีบุญญา
คณะมาฆ่าหรือเคยถูกฆ่าตำราวิธี
คณะมาเดินขยันเหลือเกินเดินมาเดินไป
คณะขันได้ขันธ์หนาขันธ์ใดถูกใจเหลือที่
คณะมาเร็วคณะเคลมไวลูกค้ามากมี
คณะวาทีความตั่งใจดีศาลาพักชน
คณะหารหาญมีบุญญาพานกล้าหารหารออก
คณะมาปลอกมาลอกแต่เปลือกอาหารหรือไม่
คณะมติไม่มีที่ติมีหรือคนใคร คณะธรรมใจคณะเคืองธรรมคณะคอนทวง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)

การปฏิสันถารตามหลักปฏิสันถาร 2

คำว่า “ปฏิสันถาร” ได้แก่ การต้อนรับแขกผู้มาถึงถิ่น, อาการเครื่องเผื่อแผ่, การต้อนรับปราศรัย มี 2 ประการได้แก่

1. อามิสปฏิสันถาร การปฏิสัณฐานด้วยอามิส ได้แก่ การต้อนรับด้วยปัจจัยสี่อย่างใดอย่างหนึ่งพอเหมาะพอควรแก่แขกผู้มาหา โดยความสุภาพเรียบร้อยสิ่งที่มนุษย์เกิดช่องว่างระหว่างกันและกันก็คือเรื่องเกี่ยวกับปัจจัย 4 ได้แก่อาหารการบริโภค เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม รวมเครื่องประดับต่างๆ เข้าด้วย ที่อยู่อาศัยรวมยวดยานพาหนะต่างๆ เข้าด้วย ยารักษาโรคมรวมเครื่องสุขภัณฑ์ต่างๆ เข้าด้วย ความเป็นอยู่ของมนุษย์เราไม่เหมือนกัน บางคนอยู่ในสกุลหรือภูมิประเทศได้เปรียบอาจมีปัจจัย 4 เหล่านี้ใช้อย่างเหลือเฟือ ส่วนคนที่อยู่ในสกุลหรือภูมิประเทศอันเสียเปรียบอาจมีปัจจัย 4 เหล่านี้น้อยหรือหาไม่ได้เลย ถ้ามนุษย์เราไม่มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน เข้าทำนองที่ว่า “คนรวยก็รวยเหลือล้น คนจนก็จนเหลือหลาย” ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างมนุษย์ด้วยกันอย่างมากมายจนกลายเป็นแบ่งชนชั้นแตกแยกบาดหมาง ไม่มีทางประนีประนอมกันได้ เกิดการยื้อแย่งแข่งขันเบียดเบียน ปล้นสดมภ์เข่นฆ่ากันอย่างกว้างขวาง หาความสงบสุขไม่ได้ ฉะนั้น คนรวยจึงต้องสงเคราะห์เกื้อกูลคนจนด้วยปัจจัย 4 ตามสมควร อย่าเป็นคนคับแคบเสวยสุขอยู่แต่ผู้เดียว อย่าเป็นคนเห็นแก่ตัว เอารัดเอาเปรียบคนจนอยู่ทุกท่า แบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา จะเข้าตำราที่ว่า “ยิ่งรวยก็ยิ่งคับแคบ ยิ่งรวยก็ยิ่งงก ยิ่งรวยก็ยิ่งเห็นแก่ตัว ยิ่งรวยก็ยิ่งเอาเปรียบคนอื่น” ถ้าสังคมมีบุคคลประเภทนี้มากความสงบสุขจะมีไม่ได้เลย

รวมความว่า อามิสสปฏิสันถาร หมายถึง การให้ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน การต้อนรับปราศรัยด้วยใช้พัสดุสิ่งของเหมาะแก่ความต้องการ โดยควรแก่ฐานะของแขกผู้มาหา

2. ธัมมปฏิสันถาร การปฏิสันถารด้วยธรรม ได้แก่ การต้อนรับด้วยพูดจาปราศรัย ด้วยคำพูดที่สุภาพอ่อนโยน และคำพูดที่อ่อนหวาน และประกอบด้วยประโยชน์

มนุษย์เรายามประสบเคราะห์กรรมมีทุกข์โศกโรคภัยต่างๆ ย่อมต้องการที่พึ่งทางใจ หากเราไม่อยู่ในฐานะที่จะช่วยเหลือได้ทางปัจจัย 4 เพราะเราก็อยู่ในสภาพเดียวกับเขา แต่เรามีกำลังใจดีกว่าเขา รู้วิธีแก้ปัญหาต่างๆ ได้ดีกว่าเขา เราจะนิ่งเฉยดูความเดือดร้อนของเพื่อนมนุษย์โดยไม่ช่วยเหลืออะไรเลยนั้นไม่ได้ ที่ถูกต้องใช้ธรรมเป็นเครื่องปลุกปลอบใจเขา และข้อปฏิบัติในการดำเนินชีวิตให้เขาอยู่รอดปลอดภัยพ้นจากเคราะห์กรรมต่างๆ นั้น

การสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างนี้ ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่า “ปฏิสันถาร” แปลว่า การอุดรูรั่วต่างๆ ระหว่างตนกับคนอื่น ก่อให้เกิดสามัคคีธรรมขึ้นระหว่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ลบล้างรอยแตกแยกความร้าวฉานให้หมดสิ้นไป มีความคิดเห็นตรงกันแม้จะมีฐานะต่างกันก็อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสงบสุข

ประโยชน์ของกัลยาณมิตร

ปัจจัยให้เกิดสัมมาทิฏฐิ ๒ (ทางเกิดแห่งแนวคิดที่ถูกต้อง, ต้นทางของความดีงามทั้งปวง)

๑. ปรโตโฆสะ (เสียงจากผู้อื่น การกระตุ้นหรือชักจูงจากภายนอก คือ การรับฟังคำแนะนำสั่งสอน เล่าเรียนความรู้ สนทนาซักถาม ฟังคำบอกเล่าชักจูงของผู้อื่น โดยเฉพาะการสดับสัทธรรมจากท่านผู้เป็นกัลยาณมิตร)

๒. โยนิโสมนสิการ (การใช้ความคิดถูกวิธี ความรู้จักคิด คิดเป็น คือกระทำในใจโดยแยบคาย มองสิ่งทั้งหลายด้วยความคิดพิจารณา รู้จักสืบสาวหาเหตุผล แยกแยะสิ่งนั้น ๆ หรือปัญหานั้น ๆ ออก ให้เห็นตามสภาวะและตามความสัมพันธ์แห่งเหตุปัจจัย)